Starfshópur sem heilbrigðisráðherra fól að kanna möguleika þess að setja á fót skyndimóttöku á höfuðborgarsvæðinu hefur skilað skýrslu með tillögum sínum.
Markmið slíkrar móttöku væri að létta álagi af bráðamóttöku Landspítala og bæta þjónustu við sjúklinga.
Starfshópurinn leggur áherslu á að sjúklingahópurinn, sem til greina kæmi að þjónusta á skyndimóttöku, séu einstaklingar sem þurfa á samdægursþjónustu að halda sem gæti krafist myndgreininga, blóðrannsókna, lyfja- eða vökvagjöf í æð en eru ekki taldir þurfa sérhæfða þjónustu sem kallar á innlögn eða eftirlit yfir nótt. Þá þyrfti að forðast skörun við þjónustu sem þegar er veitt annars staðar, svo sem á heilsugæslustöðvum eða Læknavakt.
Í skýrslu starfshópsins eru dregnir fram þættir sem mæla með opnun skyndimóttöku en einnig þættir sem benda til þess að slíkt sé ekki fýsilegt og ýmsir óvissuþættir tengdir verkefninu.
Af hálfu Landspítala kemur fram að núverandi álag á bráðamóttökunni sé einkum tilkomið vegna sjúklinga sem bíða þar eftir að geta lagst inn á deildir spítalans. Opnun skyndimóttöku myndi ekki leysa þann vanda.
Fulltrúar Læknavaktar og heilsugæslustöðva á höfuðborgarsvæðinu telja hættu á því að opnun sjálfstæðrar skyndimóttöku myndi auka flækjustig þjónustunnar og ef til kæmi þyrfti áður að tryggja heildstæða vegvísun fyrir sjúklinga.
Samkvæmt niðurstöðu starfshópsins hefur opnun skyndimóttöku bæði kosti og galla, líkt og nánar er fjallað um í skýrslunni. Hópurinn telur að verði ákvörðun tekin um að opna slíka móttöku verði það gert sem tilraunaverkefni til eins eða tveggja ára. Á þeim tíma verði aflað gagna og upplýsinga um reynslu af þjónustu skyndimóttöku og unnið að frekari þróun verkefnisins í samvinnu við þjónustuveitendur bráða- og samdægursþjónustu á höfuðborgarsvæðinu.
Niðurstaða starfshópsins er sú að þjónusta fyrir þann sjúklingahóp sem skilgreindur er í skýrslunni hefur versnað síðustu ár og verri mönnun sérfræðilækna er á bráðamóttöku Landspítala. Hópurinn telur ástæðu þess einkum vera fjölgun sjúklinga á deildinni sem bíða eftir innlögn á legudeildir og að leggja eigi áherslu á úrlausnir sem fækka þeim, en telur ólíklegt að opnun nýrrar skyndimóttöku muni leysa það vandamál. Á sama tíma gæti slík skyndimóttaka hins vegar bætt þjónustu við þann sjúklingahóp sem þarf á samdægursþjónustu að halda sem gæti krafist m.a. myndgreininga, blóðrannsókna eða lyfja- eða vökvagjafar í æð en þurfa ekki sérhæfða þjónustu, t.d. innlögn eða eftirlit yfir nótt. Þó er nokkur hætta á því að opnun skyndimóttöku muni auka á mönnunarvanda bráðalækna á Landspítala.